اثرات الکتروفیزیولوژیک وابسته به سرعت زعفران ((Crocus sativus L. بر روی پتانسیل عمل میدانی خارج سلولی قلب جدا شده خرگوش در شرایط برون‌تنی

مقدمه: گیاهان دارویی به علت سهولت دسترسی، کاهش عوارض جانبی و قیمت مناسب به عنوان جاگزین‌های شایسته داروهای سنتتیک همواره مورد توجه بوده‌اند. مواد بیولوژیک با منشاء گیاهی یک شاخه اصلی از فارماکوتراپی مدرن بیماری‌های قلبی و عروقی را شامل می‌شود. هدف: هدف از تحقیق حاضر تعیین نقش ضد‌آریتمی عصاره هیدرو الکلی زعفران در مدل گره دهلیزی - بطنی ایزوله خرگوش نر می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه از خرگوش‌های نر نیوزلندی (5/1- 2 کیلوگرم) استفاده شد. پروتکل‌های تحریکی (زمان ریکاوری‌، زمان ونکباخ‌، فیبریلاسیون دهلیزی و ناحیه پنهان) برای بررسی خواص الکترو فیزیولوژیک گره استفاده شد (25=N). کلیه پروتکل‌های تحریکی در حضور و عدم حضور عصاره (54 و 108 میلی‌گرم در لیتر) تکرار شد. تمام نتایج به صورت میانگین ± خطای استاندارد گزارش شده است. نتایج: بعد از اضافه نمودن عصاره‌، روند افزایشی در زمان ونکباخ مشاهده شد به طوری که میزان آن از 7/4 ± 141 در حالت کنترل به 7/6 ± 9/165 میلی‌ثانیه در غلظت بالای عصاره افزایش معنی‌داری یافت (05/0 p). اثرات عصاره بر روی خواص گره در طول اجرای پروتکل فیبریلاسیون دهلیزی به صورت افزایش غیرمعنی‌دار میانگین هیس‌های متوالی و تعداد حذف گره‌ای ظاهر شد. این در حالی بود که عصاره زعفران در غلظت بالا سبب افزایش معنی‌دار ناحیه پنهان از 5/5 ± 10 میلی‌ثانیه به 4/7 ± 6/23 میلی‌ثانیه شد (05/0 p). نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی زعفران می‌تواند سبب افزایش معنی‌دار ناحیه پنهان در یک مدل وابسته به سرعت شود که روند فوق، سبب افزایش نقش محافظتی زعفران در برابر مدل فیبریلاسیون دهلیزی شبیه‌سازی شده تصادفی نشد.